મારા જન્મ પર સૌ હસ્યા હુ રડી
મારા મરણ પર સૌ રડ્યા હુ હસી
જીવી ત્યારે હાસ્ય અને રુદન વચ્ચે રહી
મરણ બાદ હાસ્ય જ હાસ્ય આ હા હા
મરણ આટલુ સુખ દાયક આટલુ શાંત
જીન્દગી જીવી ત્યારે આવુ કદી ન અનુભવ્યુ
શું શાંતિ મેળવવા મરણ જ પર્યાય
ખેર જો આટલી સમજ જીવી ત્યારે હોત
જીન્દગીમા કદી મરણનો ભય ન હોત.
