મારા જન્મ પર સૌ હસ્યા હુ રડી

મારા મરણ પર સૌ રડ્યા હુ હસી

જીવી ત્યારે હાસ્ય અને રુદન વચ્ચે રહી

મરણ બાદ હાસ્ય જ હાસ્ય આ હા હા

મરણ આટલુ સુખ દાયક આટલુ શાંત

જીન્દગી જીવી ત્યારે આવુ કદી ન અનુભવ્યુ

શું શાંતિ મેળવવા મરણ જ પર્યાય

ખેર જો આટલી સમજ જીવી ત્યારે હોત

જીન્દગીમા કદી મરણનો ભય ન હોત.