સુ પ્રભાતે ઉઠી હવાની સ્પર્શી લહરી

કાનમાં ગણગણી પાનખર આવી રહી

નજર ગઇ ઉંચે વૃક્ષો ભ્ણી

શાખાઓ ઝુકી રહી વૃક્ષો તણી

પીળા પત્રોથી જાણે શરમાઇ રહી                         ૧

તો ડોલે લહેરાય અભિમાન કરી

આહા જુઓ શોભા સુંદર મારી

લાલ સોનેરી ખાખી વસ્ત્રો તણી

દીસે તું પીળી રક્ત વિહીન નારી                                   ૨

ત્યાં આવ્યો સપાટો હવાનો ભારી

ખાખી લાલ વસ્ત્રો રહ્યા ઉડી

સાચવું મારા સોનેરી વસ્ત્રો કેમ કરી

હવા તું જાને ઘડીક થંભી                                                      ૩

હવાએ લીધુ માની ગઇ થીજી

સોનેરી પર્ણૉ થાય લાલ ખાખી

પાડૉશી વૄક્ષ ભણી નજર કરી

પીળા વસ્ત્રો ગયા છે કરમાઇ                                                               ૪

સપાટો સુસવતો આવ્યો ભારી

હવાએ ઓઢી લીધી ઑઢણી

ખાખી લાલ પીળા વસ્ત્રો તણી 

શાખાઓ બિચારી શરમાઇ ઝુકી                                                         ૫

લીલી છમ માતા દીશે સુકી રુડી

માતા પુત્ર પુત્રીઓ સહુ મળી

વધાવે કરામત કુદરત તણી

ન નડૅ પાનખર માતાને કદી                                                                    ૬