સુ પ્રભાતે ઉઠી હવાની સ્પર્શી લહરી
કાનમાં ગણગણી પાનખર આવી રહી
નજર ગઇ ઉંચે વૃક્ષો ભ્ણી
શાખાઓ ઝુકી રહી વૃક્ષો તણી
પીળા પત્રોથી જાણે શરમાઇ રહી ૧
તો ડોલે લહેરાય અભિમાન કરી
આહા જુઓ શોભા સુંદર મારી
લાલ સોનેરી ખાખી વસ્ત્રો તણી
દીસે તું પીળી રક્ત વિહીન નારી ૨
ત્યાં આવ્યો સપાટો હવાનો ભારી
ખાખી લાલ વસ્ત્રો રહ્યા ઉડી
સાચવું મારા સોનેરી વસ્ત્રો કેમ કરી
હવા તું જાને ઘડીક થંભી ૩
હવાએ લીધુ માની ગઇ થીજી
સોનેરી પર્ણૉ થાય લાલ ખાખી
પાડૉશી વૄક્ષ ભણી નજર કરી
પીળા વસ્ત્રો ગયા છે કરમાઇ ૪
સપાટો સુસવતો આવ્યો ભારી
હવાએ ઓઢી લીધી ઑઢણી
ખાખી લાલ પીળા વસ્ત્રો તણી
શાખાઓ બિચારી શરમાઇ ઝુકી ૫
લીલી છમ માતા દીશે સુકી રુડી
માતા પુત્ર પુત્રીઓ સહુ મળી
વધાવે કરામત કુદરત તણી
ન નડૅ પાનખર માતાને કદી ૬