આંખ જ્યારે બોલવાનુ કામ કરે,
ઇશારાથી ઘણુ કહી જાય.
કાન સાંભળ્યુ ન સાંભ્ળ્યુ કરે
ઘર ઘરમાં શાંતિ પ્રસરે
જીભ બોલવાનુ બંધ કરે
મૌનથી ઘણુ કહી જાય.
નાક ટેરવુ ઊંચુ ન કરે
ફક્ત સુવાસ સુંઘ્યા કરે
ધ્રુણા પાત્ર કોઇ ન રહે.
હાથ મુંઠી ઉગામી હથિયાર હાથ ન ધરે
ફક્ત સુપાત્રે દાન દીધા કરે
સુંવાળો હાથ દુઃખી દીલે ફરતો રહે
વિશ્વ ભરમાં સુખ શાંતિનું સામ્રાજ્ય વ્યાપે.
પગ હોટેલ જુગાર ખાને ન ફરતા,
કુદરતની કમાલ માણતા ફ્રરે,
પ્રભુના દ્વાર ઢુંઢતા ફરે
આમ……………..
પ્રભુએ આપેલ પાચે ઇન્દ્રિયો
સાર્થક થયેલ દિશે.
.
ખુબ સરસ છે..
Comment by "માનવ" — April 2, 2010 @ 9:12 am